ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփը, պաշտոնը ստանձնելու առաջին իսկ օրից, ծրագրում է վերականգնել իր «առավելագույն ճնշման ռազմավարությունն Իրանին սնանկացնելու համար»՝ գրում է Financial Times-ը: «Առավելագույն ճնշման» արշավը նպատակ ունի զրկել Իրանին բանակը հզորացնելու հնարավորությունից, սակայն վերջնական նպատակը Թեհրանին միջուկային նոր համաձայնագրի շուրջ բանակցությունների մղելն է։               
 

Կա­յե­նը սպա­նեց Ա­բե­լի՞ն, թե՞ ինքն ի­րեն

Կա­յե­նը սպա­նեց Ա­բե­լի՞ն, թե՞ ինքն ի­րեն
21.01.2020 | 00:16
Որ մար­դիկ մեռ­նում են, սպան­վում են, կամ ինք­նաս­պան­վում՝ մարդ­կու­թյան պատ­մու­թյան սկզ­բից էր հայտ­նի: Գու­ցե ի­րա­կան պատ­մու­թյու­նը, չհաշ­ված ար­գել­ված պտու­ղը, սպա­նու­թյու­նից է սկս­վել՝ Կա­յե­նը սպա­նեց Ա­բե­լին: Ես չգի­տեմ՝ պատ­մու­թյու­նը, որ պա­հել է ա­ռա­ջին մար­դաս­պա­նի ա­նու­նը, պա­հե՞լ է ա­ռա­ջին ինք­նաս­պա­նի ա­նու­նը: Ե­թե ա­յո՝ ո՞վ էր: Ին­չու՞ էր ձեռք բարձ­րաց­նում Աստ­ծո տված կյան­քի վրա: Աստ­ծո՞, թե՞ իր կամ­քով: Ի վեր­ջո՝ քա­ղա­քակր­թու­թյան պատ­մու­թյու­նը պտտ­վում է ծնն­դյան ու մահ­վան շուրջ, ո­րի մի­ջա­կայ­քում մար­դիկ ապ­րում են: Մա­հը նույն­պի­սի ան­խու­սա­փե­լիու­թյուն է, որ­քան ծնուն­դը, երբ հան­դի­պում են եր­կու­սը:
…Երևա­նում իր տա­նը մե­ռած հայտ­նա­բեր­վեց ԱԱԾ նախ­կին պետ Գեոր­գի Կու­տո­յա­նը: Ան­ցած շա­բաթ բա­զում վար­կած­ներ ու տե­սա­կետ­ներ են շր­ջա­նառ­վել, ա­նի­մաստ է վե­րա­շա­րադ­րել: Ա­ռեղծ­վա­ծա­յին մահ­վան մեջ վեր­ջին խոս­քը պի­տի ա­սեն ի­րա­վա­պահ­նե­րը: Դառ­նանք մեզ: Մեր ըն­կա­լում­նե­րին: Հա­մար­ժե՞ք էին ի­րա­կա­նու­թյա­նը: Ի­ցիվ թե: Մա­հա­ցել էր ե­րի­տա­սարդ մարդ, որբ թող­նե­լով միակ որ­դուն: Ոչ ոք նրա մա­հը չէր ար­ձա­նագ­րի, ե­թե ԱԱԾ տնօ­րեն ե­ղած չլի­ներ: Ե­թե մահ­վա­նը քա­ղա­քա­կան են­թա­տեքստ չվե­րագր­վեր: ՈՒ այս կե­տում ստիպ­ված ենք ըն­դու­նել, որ ե­ղել ու մնում ենք …ան­մարդ­կա­յին՝ հան­գու­ցյալ­նե­րի ու ող­ջե­րի նկատ­մամբ: Բո­լորս բևե­ռաց­ված ենք, փոխ­վել կամ ան­հե­տա­ցել են պատ­շա­ճու­թյան ու օ­րի­նա­վո­րու­թյան պատ­կե­րա­ցում­նե­րը, վե­րա­ցել են ինք­նա­կար­գա­վո­րիչ տա­բու­նե­րը ու ինչ ե­րեկ մեզ թույլ չէինք տա, այ­սօր ինք­նադրսևոր­վում ենք սրտ­ներս ու­զա­ծի չափ, ու՝ ա­վե­լի: Գեոր­գի Կու­տո­յա­նի մա­հը ա­ռիթ էր, որ պոռթ­կար հա­սա­րա­կու­թյան մեջ կու­տակ­ված չա­րու­թյու­նը, ե­թե լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րը ի­րենց ո­րո­շա­կի պատ­շա­ճու­թյան սահ­ման­նե­րում էին պա­հում՝ մի քա­նի բա­ցա­ռու­թյուն­նե­րով, սո­ցիա­լա­կան ցան­ցե­րում «խրախ­ճանք էր ժան­տախ­տի ժա­մին»: Մար­դիկ, որ ինք­նար­տա­հայտ­ման այլ տար­բե­րակ­ներ չեն գտ­նում, տզ­րու­կի պես կառ­չում են սկան­դալ­նե­րին ու տար­բեր ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի, որ հայտ­նի դառ­նան: Խոս­քը ֆեյ­քե­րի մա­սին չէ: Կու­տո­յա­նի տան ա­ռաջ ՍԴ նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյա­նի ար­ցունք­նե­րը բնա­կան ու մարդ­կա­յին ար­ձա­գանք էին: Անբ­նա­կանն ու ան­մարդ­կա­յի­նը նրա վշ­տի ար­ձա­գանք­ներն էին՝ ո՞վ է լի­նե­լու հա­ջորդ զո­հը մո­տիվ­նե­րով: ՈՒ այդ ստա­տու­սի հե­ղի­նա­կը ոս­տի­կան է: Այ­սինքն՝ մարդ, որ պի­տի մարդ­կանց պաշտ­պա­նի: Իս­կա­պես հե­ռու չենք կա­նի­բա­լիզ­մից, երբ ա­ռանց պատ­ճա­ռի ու ի­մաս­տի վեն­դե­տան բնա­կա­լել է ո­մանց ու­ղե­ղում ու գոր­ծո­ղու­թյան ա­ռանցք է դառ­նում:
Հա­սա­րա­կու­թյա­նը չես զար­մաց­նի սպա­նու­թյուն­նե­րով ու ինք­նաս­պա­նու­թյուն­նե­րով. օր­վա լրա­հո­սում ան­պայ­ման գտն­վում է մե­կը, որ ցած է նետ­վում կամր­ջից կամ խեղ­դում է իր ե­րե­խա­յին, դա­նա­կա­հա­րում հո­րը, մո­րը, կնո­ջը, եղ­բո­րը, քրո­ջը… Ավ­տով­թա­րի զոհ դառ­նում: Սա սար­սա­փե­լի վի­ճա­կագ­րու­թյուն է, որ ըն­կա­լում ենք իբրև լրա­հոս ու անց­նում մեր գոր­ծե­րին: Միայն քա­ղա­քա­կան շր­ջա­նակ­նե­րում մա­հերն են դառ­նում հա­սա­րա­կու­թյան հե­տաք­րք­րու­թյան թե­մա՝ սա դեգ­րա­դա­ցիա­յի ախ­տա­նիշ է: Մար­դը չի արժևոր­վում իր պաշ­տո­նով, մար­դը ինք­նու­թյամբ է արժևոր­վում, բայց դա հաս­կա­նա­լու հա­մար ինք­նու­թյուն ու­նե­նալ է պետք: Մենք կորց­րել ենք մեր նույ­նա­կա­նաց­ման չա­փա­նիշ­նե­րը: Իսկ ու­նե­ցե՞լ ենք:
Այս օ­րե­րին հի­շե­ցին վեր­ջին տաս­նա­մյակ­նե­րում բո­լոր սպան­ված­նե­րին ու ինք­նաս­պան­նե­րին՝ դար­ձյալ շաղ­կա­պե­լով քա­ղա­քա­կա­նու­թյա­նը: Խոր­խո­ռու­նուց՝ Հայկ Հա­րու­թյու­նյան: Բայց՝ եզ­րա­կաց­նե­լու հա­մար, որ բո­լոր սպա­նու­թյուն­ներն էլ չեն բա­ցա­հայտ­վում, ա­ռա­վել ևս՝ ինք­նաս­պա­նու­թյուն­նե­րը: Հան­գս­տու­թյուն բո­լո­րի հո­գի­նե­րին: Ոչ ոք չի ու­զում պատ­ճառ­նե­րը պար­զել: Իս­կա­պես՝ ին­չու՞ Կա­յե­նը սպա­նեց Ա­բե­լին: Միայն նա­խան­ձի՞ց: ՈՒ սպա­նե­լով Ա­բե­լին, Կա­յե­նը ինքն ի­րեն չս­պա­նե՞ց: Իր ան­մահ հո­գին ու մար­դուն իր մեջ: Ի­րա­վա­պահ­նե­րը փոր­ձաքն­նու­թյուն­նե­րից հե­տո կպար­զեն Գեոր­գի Կու­տո­յա­նի մահ­վան պատ­ճա­ռը, բայց մեր մեջ մար­դուն սպա­նե­լու մեր հա­կու­մը կմ­նա չախ­տո­րոշ­ված ու չս­պան­ված:
Իսկ ընդ­հան­րա­պես ար­ժի մտա­ծել նախ­կին պաշ­տո­նյա­նե­րի պահ­պա­նու­թյան մա­սին, ոչ միայն նա­խա­գա­հի մա­կար­դա­կով: Ակն­հայտ է, որ պե­տա­կան կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գը այ­սօր, ինչ­պես միշտ, պատ­րաստ չէ քա­ղա­քա­կան սպա­նու­թյուն­նե­րի ու ինք­նաս­պա­նու­թյուն­նե­րի մար­տահ­րա­վե­րին։
Հենց այդ ան­պատ­րաս­տու­թյունն էլ դա­տարկ տա­րածք է բա­ցում պո­ռո­տա­խոս­նե­րի ու զազ­րա­միտ­նե­րի հա­մար, որ այ­լան­դա­կու­թյու­նը դարձ­նում են կեն­ցաղ: Պրի­մի­տի­վիզ­մը դառ­նում է գե­րիշ­խող ու նույ­նիսկ իշ­խող: Գեոր­գի Կու­տո­յա­նի մահ­վա­նը պաշ­տո­նյա­նե­րի ա­ռա­ջին ար­ձա­գանք­նե­րը ա­պա­ցույց են աս­վա­ծին: Օ­րի­նա­չա­փու­թյուն է դառ­նում, որ վար­չա­պե­տը հարկ չի հա­մա­րում ար­ձա­գան­քել ոչ միայն ծնն­դյան օ­րե­րին, այլև՝ մա­հը ցա­վակ­ցել, ե­թե խոս­քը նախ­կին պաշ­տո­նյա­նե­րին է վե­րա­բե­րում: ՈՒ դա սխալ օ­րի­նա­չա­փու­թյուն է: Սխալ ու չար­դա­րաց­ված:
Ինչ­պես սխալ օ­րի­նա­չա­փու­թյուն է, որ բո­լոր «նախ­կին­նե­րը» պո­տեն­ցիալ հան­ցա­գործ­ներ են՝ բա­ցա­հայտ­ված ու չբա­ցա­հայտ­ված: Մար­դիկ մե­ղա­վոր չեն, որ ծն­վել են, ապ­րել ու աշ­խա­տել այս կամ այն իշ­խա­նու­թյան օ­րոք: Ան­մե­ղու­թյան կան­խա­վար­կա­ծը վե­րած­վել է մե­ղա­վո­րու­թյան կան­խա­վար­կա­ծի: Ա­յո, ո­մանք կոտր­վել են, ո­մանք՝ դի­մադ­րել, ո­մանք՝ դի­մա­ցել: Կյանք է, ո՞վ է դրախտ խոս­տա­ցել:
Սխալ օ­րի­նա­չա­փու­թյուն է, որ չա­րու­թյու­նը ծա­վալ­վում ու ո­տա­տակ է տա­լիս մարդ­կա­յին ար­ժեք­նե­րը: Որ Կա­յե­նը շա­րու­նա­կում է սպա­նել Ա­բե­լին:
Իսկ ընդ­հան­րա­պես՝ Գեոր­գի Կու­տո­յա­նի մա­հը՝ սպա­նու­թյուն, թե ինք­նաս­պա­նու­թյուն, բա­զում բաց հար­ցեր է թող­նում, որ նրա մահ­վան պատ­ճա­ռը կամ մահ­վան հան­գա­մանք­նե­րը պար­զե­լով, չեն պա­տաս­խան­վե­լու: Նա, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, ԱԱԾ տնօ­րեն է ե­ղել ՊՊԾ գն­դի գրավ­ման ժա­մա­նակ, ու փաս­տո­րեն չի կա­րո­ղա­ցել կան­խել այդ ո­ճի­րը: 2011-2014-ին՝ ՀՀ նա­խա­գա­հի հրա­մա­նագ­րով ստեղծ­ված Կո­ռուպ­ցիա­յի դեմ պայ­քա­րի խոր­հր­դին ա­ռըն­թեր հա­կա­կո­ռուպ­ցիոն ռազ­մա­վա­րու­թյան մո­նի­տո­րին­գի հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ: Այ­սինքն ինչ-ինչ, իր կարճ կյան­քում մեծ գաղտ­նիք­նե­րի տե­ղյակ ե­ղել է ի պաշ­տո­նե, որ ի վեր­ջո ա­վարտ­վե­ցին կրա­կո­ցով:
Իսկ այս ըն­թաց­քում Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի աշ­խա­տա­կար­գա­յին նիս­տում գաղտ­նի քվեար­կու­թյամբ ՍԴ փոխ­նա­խա­գահ ըն­տր­վեց Ալ­վի­նա Գյու­լու­մյա­նը՝ ստա­նա­լով նիս­տին մաս­նակ­ցած 8 դա­տա­վո­րի քվե­նե­րը: ՈՒ դա պաշտ­պա­նա­կան քայլ է: ՍԴ փոխ­նա­խա­գա­հի կար­գա­վի­ճա­կը սահ­ման­ված է 2015-ին ըն­դուն­ված Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ: Բայց՝ մինչև հի­մա ՍԴ-ն չէր կա­տա­րում Սահ­մա­նադ­րու­թյան պա­հան­ջը, կա­տա­րեց հուն­վա­րի 17-ին, երբ հայտ­նի է ՍԴ նա­խա­գա­հի դեմ հա­րուց­ված քր­գոր­ծի մա­սին, ու չի բա­ցառ­վում, որ Հրայր Թով­մա­սյա­նը ստիպ­ված կլի­նի դա­դա­րեց­նել պաշ­տո­նա­վա­րու­մը: Նաև՝ գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զու­թյու­նը ստա­ցել է «Ազ­գա­յին Հա­կա­կո­ռուպ­ցիոն Խոր­հուրդ» հիմ­նադ­րա­մի գրու­թյու­նը, ո­րով ա­ռա­ջարկ­վում է քրեա­դա­տա­վա­րա­կան կար­գով քն­նու­թյան առ­նել ՍԴ դա­տա­վոր­նե­րին վաղ կեն­սա­թո­շա­կի ու­ղար­կե­լու օ­րեն­քի ըն­դուն­մանն առ­նչ­վող հան­գա­մանք­նե­րը: Օ­րի­նակ՝ չկա՞ հան­ցա­գոր­ծու­թյուն: Կամ՝ փաս­տա­թուղթն ա­նօ­րի­նա­կան չէ՞, խախտ­ված չե՞ն ՀՀ օ­րեն­սդ­րու­թյամբ նա­խա­տես­ված կարևո­րա­գույն ըն­թա­ցա­կար­գե­րը: Քվեար­կու­թյան կար­գը: Աժ նա­խա­գահ Ա­րա­րատ Միր­զո­յա­նը ՍԴ-ի շուրջ ի­րա­վի­ճա­կի հան­գու­ցա­լուծ­ման հնա­րա­վոր տար­բե­րակ­նե­րից մե­կը հա­մա­րեց սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րը: ԱԺ փոխ­նա­խա­գահ Ա­լեն Սի­մո­նյա­նի կար­ծի­քով՝ այս փու­լում Սահ­մա­նադ­րու­թյան մեջ կտ­րուկ փո­փո­խու­թյուն­նե­րի մա­սին խոսք չկա: ՀԱԿ-ը հա­մոզ­ված է, որ պետք է վե­րա­կանգ­նել կի­սա­նա­խա­գա­հա­կան մո­դե­լը։ Պատ­րա՞ստ է իշ­խա­նու­թյու­նը կա­ռա­վար­ման ձևի փո­փո­խու­թյան: Տրա­մա­բա­նո­րեն՝ սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րի քն­նար­կում­նե­րի ժա­մա­նակ պետք է դի­տարկ­վի կա­ռա­վար­ման մո­դե­լի փո­փո­խու­թյան հար­ցը։ Խոր­հր­դա­րա­նա­կան կա­ռա­վար­ման Հա­յաս­տա­նը պատ­րաստ չէր՝ դա վկա­յե­ցին թե 2017-ի, թե 2018-ի հեր­թա­կան ու ար­տա­հերթ խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րը: Եր­կու դեպ­քում էլ ստեղծ­վեց միա­կու­սակ­ցա­կան կա­ռա­վա­րում: Հետևանք­նե­րը հայտ­նի են: ՔՊ-ին բնավ պետք չէ իր գեր­լե­գի­տի­մու­թյու­նը, կա­ռա­վար­ման շատ ա­վե­լի ար­դյու­նա­վետ տար­բե­րակ կլի­ներ, թե ՔՊ-ն ստա­նար 30-35 տո­կոս ու կոա­լի­ցիա կազ­մեր: Կի­սա­նա­խա­գա­հա­կան կամ ու­ժեղ նա­խա­գա­հա­կան մո­դե­լին վե­րա­դառ­նա­լը Հա­յաս­տա­նի հա­մար շատ ա­վե­լի ար­դյու­նա­վետ կլի­նի, ե­թե ա­պա­հով­վեն ա­զատ, ար­դար ընտ­րու­թյուն­ներ: Նախ­կին Սահ­մա­նադ­րու­թյուն­նե­րը ա­մե­նա­ծանր վի­ճակ­նե­րում ա­պա­հո­վել են երկ­րի կա­ռա­վա­րե­լիու­թյու­նը, այս Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նը ար­գե­լա­կում է զար­գա­ցու­մը: Ա­ռա­վել ևս, որ 2015-ի սահ­մա­նադ­րա­կան հան­րաք­վեն խիստ չա­փա­զանց­ված է օ­րի­նա­կան հա­մա­րե­լը:
Չեն կա­րող սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րը լի­նել հատ­վա­ծա­կան, ա­սենք, սու­պեր­վար­չա­պե­տու­թյու­նը վե­րաց­նե­լու ու վար­չա­պե­տի ի­րա­վա­սու­թյուն­նե­րը նա­խա­գա­հի ու խոր­հր­դա­րա­նի միջև բաշ­խե­լու տար­բե­րա­կով: Որևէ դեպ­քում Սահ­մա­նադ­րու­թյուն փո­խե­լը երկ­րի կյան­քում շոկ է, ո­րին հետևում են մյուս օ­րենք­նե­րի հա­մա­պա­տաս­խա­նեց­ման տա­րի­ներ, այ­սինքն՝ ստեղծ­վում է կի­սա­կա­ռա­վա­րե­լիու­թյան վի­ճակ, երբ օ­րենք­ներ չկան կամ փո­փո­խու­թյան մեջ են: Մենք ա­ռանց այդ էլ 10 տա­րին մեկ Սահ­մա­նադ­րու­թյուն ենք փո­խել: Փո­խե­լիս՝ կես քայ­լե­րի փո­խա­րեն անհ­րա­ժեշտ են ի­մաս­տա­վոր­ված ու նպա­տա­կա­յին քայ­լեր՝ ար­դյունք­նե­րի նա­խա­պես հս­տակ ըն­կա­լու­մով: 21-րդ դա­րի եր­րորդ տաս­նա­մյա­կում Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյու­նը պետք է ու­նե­նա գլո­բա­լաց­ված աշ­խար­հի հետ հա­մա­հունչ զար­գա­ցում ա­պա­հո­վող կա­ռա­վար­ման մո­դել, որ­տեղ պաշ­տո­նյա­նե­րի փո­փո­խու­թյու­նը չի կա­րո­ղա­նա խան­գա­րել պե­տու­թյա­նը: Հա­մե­նայն դեպս, վար­չա­պե­տի ո­րոշ­մամբ սկս­վել է Սահ­մա­նադ­րա­կան բա­րե­փո­խում­նե­րի մաս­նա­գի­տա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի ստեղծ­ման գոր­ծըն­թա­ցը: Հանձ­նա­ժո­ղո­վը կազմ­ված կլի­նի 15 հիմ­նա­կան ան­դա­մից, ի պաշ­տո­նե ընդգրկվել են ար­դա­րա­դա­տու­թյան նա­խա­րա­րը, ՄԻԵԴ-ում Հա­յաս­տա­նի ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը, օմ­բուդս­մե­նը, դա­տա­վոր­նե­րի ընդ­հա­նուր ժո­ղո­վը 1 թեկ­նա­ծու պետք է ներ­կա­յաց­նի, կլի­նեն 6 ի­րա­վա­բան գիտ­նա­կան­ներ, հա­սա­րա­կա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի 2 ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, մե­կա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ էլ՝ ԱԺ խմ­բակ­ցու­թյուն­նե­րից: Հանձ­նա­ժո­ղո­վի կազ­մում որ­պես լրա­ցու­ցիչ ան­դամ՝ խոր­հր­դակ­ցա­կան ձայ­նի ի­րա­վուն­քով, ար­դա­րա­դա­տու­թյան նա­խա­րա­րի ներ­կա­յաց­մամբ կա­րող են աշ­խա­տել մի­ջազ­գա­յին 2 փոր­ձա­գետ: Միան­շա­նակ է, որ քն­նարկ­ման ա­ռանց­քը լի­նե­լու է նա­խա­գա­հա­կան, խոր­հր­դա­րա­նա­կան, կի­սա­նա­խա­գա­հա­կան կա­ռա­վար­ման 3 մո­դել­նե­րից մե­կի ընտ­րու­թյու­նը: Բայց միան­շա­նակ չէ, որ մենք ար­դեն ան­կա­խու­թյան բա­վա­րար փորձ ու­նենք, որ կա­րո­ղա­նանք ընտ­րու­թյուն կա­տա­րել հա­նուն պե­տու­թյան ու պե­տա­կա­նու­թյան՝ հեր­թա­կան սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյու­նը չհար­մա­րեց­նե­լով հեր­թա­կան իշ­խա­նու­թյան վե­րար­տադ­րու­թյա­նը: ՈՒ սա ար­դեն բո­լոր կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րի ու ամ­բողջ հա­սա­րա­կու­թյան գործն է՝ գի­տա­կից ընտ­րու­թյան ու ա­պա­գա­յի զար­գա­ցում­նե­րի ճիշտ ըն­թաց­քի հա­մար:
Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ
Հ. Գ. Շա­բաթ­վա գլ­խա­վոր տն­տե­սա­կան գրգ­ռի­չը տե­ղե­կու­թյունն էր գա­զի թան­կաց­ման մա­սին: Կա­ռա­վա­րու­թյու­նը բա­նակ­ցում է գա­զի գնա­գո­յաց­ման 10-ա­մյա կան­խա­տե­սե­լի մե­խա­նիզ­մի հա­մար, հայ­տա­րա­րել է Հան­րա­յին ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րը կար­գա­վո­րող հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ Գա­րե­գին Բաղ­րա­մյա­նը: Նա ճշ­տել է, որ մինչև ապ­րի­լի 1-ը հայտ չի ներ­կա­յաց­վի՝ «Գազպ­րոմ Ար­մե­նիան» կս­պա­սի բա­նակ­ցու­թյան ա­վար­տին: «Գազպ­րոմ Ար­մե­նիան» 2018-ին հայ­տա­րա­րել էր, որ չի կա­րող եր­կար փոխ­հա­տու­ցել 1 տա­րի ա­ռաջ սահ­մա­նին գնի 15 դո­լար բարձ­րա­ցու­մը: Գա­զի գի­նը հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի ցու­ցիչն է: Մտ­րա­կի ու քաղց­րաբ­լի­թի ի­րա­կան գի­նը, ո­րով Մոսկ­վան ար­տա­հայ­տում է բուն վե­րա­բեր­մուն­քը իշ­խա­նու­թյա­նը, բայց վճա­րում է ժո­ղո­վուր­դը: Ո­րով­հետև իշ­խա­նու­թյու­նը պատ­րաստ չէ տն­տե­սա­կան ինք­նիշ­խա­նու­թյան հա­մար քա­ղա­քա­կան ո­րո­շում­նե­րի: Ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան, որ կդի­վեր­սի­ֆի­կաց­նեն տն­տե­սու­թյու­նը: Դա գա­զի գնի բարձ­րաց­ման ոչ թե հետևան­քը, այլ պատ­ճառն է: Կամ՝ հա­վա­տար­մու­թյուն օ­տա­րի շա­հին:
Դիտվել է՝ 4166

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ